In Weston Super Mare zit een oudere man alleen op een bankje aan zee, handen gevouwen, wandelstok naast hem - een herkenbare, rustige scène die doet denken aan de ingetogen charme van Britse kustboulevards.
Maar zoals typisch voor Banksy, wordt deze rust verstoord. Van rechts nadert een reusachtige zwarte lintzaag - stil en dreigend, onopgemerkt door de zittende figuur. Dit beeld biedt een indringende reflectie op de sterfelijkheid. We bewegen ons vaak zelfverzekerd door het leven, vertrouwend op onze omgeving, blind voor het gevaar dat zich net buiten ons gezichtsveld bevindt. Banksy herinnert ons er met deze print aan dat zelfs in momenten van comfort de dood nooit ver weg.
En toch, te midden van dit duistere tafereel, klinkt een stille oproep: wees aanwezig, waardeer het nu. Want niemand weet wat er achter de hoek schuilt.