Isabelle Scheltjens was al van jongs af aan geïnteresseerd in kunst. Ze studeerde aan SISA, het Stedelijk Instituut voor Decoratieve Kunsten en Ambachten Antwerpen. Het schitterende glasdesign van haar man Dirk Neefs inspireerde Isabelle om met hetzelfde materiaal te werken.
Het kostte jaren van intensief oefenen en het naast elkaar plaatsen van talloze stukjes gekleurd glas om haar methode te verfijnen en de kleurentheorie echt onder de knie te krijgen. Ze ontwikkelde een unieke glasfusingtechniek, waarbij stukjes glas in verschillende kleuren, maten en texturen samengesmolten worden bij ongeveer 800°C.
De kleurrijke stukjes glas zijn als de verfstippen die de pointillisten gebruikten: van dichtbij een abstract beeld vormend, maar van een afstand een dramatisch en precies portret.
Isabelle bereikt opvallende optische effecten met haar techniek: ze legt de dans van licht en kleur vast op een manier dat een foto deze transformeert in een zwart-wit of soms een kleurrijk portret - het fascinerende resultaat van een proces dat steunt op het waarnemingsvermogen van de oog en geest van de kijker.